Forfatterarkiv: ole johannes

Så glad blir ei dame, når ho får vite at ho slepp å ligge ved sida av meg ei natt til. Å? Er eg kvitt deg? Hurraaaa!

Eg hadde grua meg til motbakken etter Conques i to dagar. Frå det øyeblikk  eg såg han, faktisk. 350 høgdemeter, rett på. Rett opp. Som baksida av Storehesten, som stien på Kjelstadstølen, som slalombakken på Siplo, med andre ord verre … Les videre →

Den som går 150 km langs ein veg, han ser no  litt av kvart, og gjer seg sine tankar…

Du hugsar at eg skreiv i går om Cruella deVil den andre, køsnikerska frå dei finare franske salongar, som nedkalte Guds straffedom over seg ved å havne på sovesal med meg, Storsnorkaren frå Skagekleiva? Lite ante eg at Herren hadde ilagt … Les videre →

«Some come here to sit and think, some come her to shit and stink», sto det på ei toalettdør eg såg ein gong. Eg gjer vel stort sett litt av begge delar, men det skal innrømmast at det å sitte … Les videre →

I går stoppa eg ved ei gamal kyrkje frå romertida, bygd ca. 500 år e.Kr. Ved kyrkja sto det eit mammut-tre. Det er ikkje noko eg kallar det fordi det er så stort, det er namnet på eit slag tre … Les videre →

Ja, då er eg på nett igjen. Det er ikkje kvar dag her i Sør-Frankrike at ein finn ein stad dei har trådløaust internett, eller internett-kafear, for den saks skuld. I går Estaing (der Valerie Giscard d’Estaing kjem frå), i dag er … Les videre →

I dag, etter tre døgn saman, tok eg avskjed med tyskarane. Eg var gjesten deira, og ein ting veit vi om fisk og gjestar: Begge stinkar etter tre dagar.

I går fekk eg beskjed, rett ut, om at gjengen min hadde diskutert meg, og at eg no var oppteken som ven og del av følget. Det var nok lurt av meg å drikke det fæle brennevinet dei baud på … Les videre →

Eg er over den første veka no, og ting begynner å løsne. Det var litt tungt i begynnelsen, både fysisk og ikkje minst mentalt. Eg har kome til det, at det eg så langt har syntest var tungt, er nett … Les videre →