Forfatterarkiv: ole johannes

I dag gjekk eg gjennom den vakraste, vesle byen eg har sett: Saint-Sulpice-sur-Cèlè. Trykk på les meir, så skal du få sjå bilde derifrå. Men på vegen kom eg altså forbi denne hagereiskapen her (bildet):

No skjønar eg kvifor den masete verten ville at eg skulle velje varianten (som betyr alternativ rute) gjennom Cèlè-dalen. I dag kom idyllane som perler på ei snor. Men det vart ein hard dag: Skrenten på bildet (150 høgdemeter) gjekk … Les videre →

Litt ymse:

I Bord, litt før Figeac, traff eg Gerard og Martine. Dei hadde vore gift i 45 år, og Martine hadde alltid hatt så lyst til å vandre caminoen. Så fekk Martine slag, eitt år før dei skulle gå. Lammelsar i … Les videre →

Eg møtte han i Faycelles, ein vakker ung mann, som sat så idyllisk til på ein mur med utsikt over Lot-dalen, at eg måtte berre ta bilete av han. Men sjekk det fottøyet: Badetøflar. Han hadde ikkje andre sko enn … Les videre →

Det er klekketid for larvar om dagen. desse reira var fulle av egg for nokre dagar sidan. No heng larvane i lange trådar langs stien, klare til å klaske i fjeset på uoppmerksomme vandrarar.

Det begynte allereie ved oppstilling til morgontoget. Musikkorpset var ikkje der, skuleelevane hadde visst gløymt det, det var faktisk berre eg som stilte opp. Klokka halv ni tromma eg ein liten oppmarsj på gelenderet, og så begynte eg å marsjere. … Les videre →

Litt av kvart

Eamon og Eamor frå Irland skal heim i dag. Dei er veldig bekymra for oskeskya frå Island.

–          Ikkje køyr om Høyanger, seier eg til turistar som stoppar og ser på kartet rett nedom huset mitt på Sande. – Køyr om Viksdalen! Mykje finare! Ein sånn type traff  eg i går.