I Bord, litt før Figeac, traff eg Gerard og Martine. Dei hadde vore gift i 45 år, og Martine hadde alltid hatt så lyst til å vandre caminoen. Så fekk Martine slag, eitt år før dei skulle gå. Lammelsar i venstre foten gjorde det tungt for henne.
– OK, sa Gerard, då ber eg bagasjen for oss begge, og så leier eg deg med eine handa, og i den andre kan eg bære ein sparkesykkel, så du kjem deg litt lettare fram der det er asfalt. Så då gjorde dei det. Det kallar eg ekte kjærleik.