På laurdag er det hårvask - Oddleiv Apneseth har teke bileta i boka
Ei bok om kjærleik og handlekraft. Erna Osland har skrive ei sjeldan bok. Ei bok om livslang forelsking. Ei bok om Solmann og Anna. Om korleis livet endra seg når Anna fekk slag og vart lam og ordlaus. Om Solmann som flytta frå huset deira på Byrknes i Gulen til hybelliv i Førde for å få vere nær ho. For å få hjelpe ho. For å trene ho opp att.
Boka fortel om korleis den gamle notbasen bygde om rullesstolen hennar slik at han sjølv fekk sitjeplass bakpå og vart sjåfør på den motoriserte doningen – tandemrullestolen. Om turane deira i all slags ver. Om hårvask, stell og praktiske gjeremål. Om kjærleiken deira frå ungdomsåra, der fiskaren Solmann overausa kjærasten med sjeldne gåver. Om korleis han no kjøper seg ny scooter og ny båt for å kunne nå henne på helgedagar på sjukeheimen i kommunesenteret Eivindvik – helgedagar utan bussruter.
Boka er poesi. Erna Osland fortel Solmann si historie. Kort-hogde setningar talar for seg sjølv. Språket er gjennomarbeidt. Teksten er spreidd på sidene som vers i ei diktsamling. Det understrekar poesien i forteljinga. Det er først og fremst teksten som ber denne boka, men fotografia til Oddleiv Apneseth stør godt oppunder. Bileta frå kvardagssituasjonar til AnnaSolmann understrekar at ”den store kjærleiken er ei kvardagsleg sak”.
Ei romantisk forteljing kan fort kome over grensa til det drypande sentimentale. Erna Osland greier denne balansekunsten fint. Hennar viktigaste grep er å vektlegge dei praktiske gjeremåla og korleis Solmann løyser dei praktisk utfordringane. Ho meistrar å få fram Solmann sin optimisme i motgangen. Den godt vaksne mannen på over 80 år er framleis ihuga i sin kjærleik og si omsorg for kjærasten. Han let seg ikkje stoppa av skrantande helse eller stiv kuling i open sjø. Den gamle notabasen har med seg handlekrafta si inn i alderdomen.
Ei vakker historie vert stødig fortalt. Av og til må ein smile av gamlingen sitt overmot. Av og til flør det i augene når du les om den maskuline omsorga. Boka om ”Anna og Solmann” vert kanskje ikkje ein bestseljar, men ha takk for at slike soger kjem mellom stive permar. Ernest Hemingway sa at det er tre emne som er verd å skrive om. Det er ”havet, dauden og kjærleiken!” I så måte er dette eit blinkskot frå Skald Forlag!
