Son paa UWC i Trieste-bukta

Skrevet 19. januar 2009 av hans jakob reite

Berre 16 aar gamal fekk han brev om innkomen elev paa UWC. Eg skal til Italia, ropte han. Etter eitt aar paa Hafstad, skulle vidaregaande gjerast ferdig her. To aar. Joar er 18 no. Berre fire maanader att her. Pappa paa vitjing. Endeleg. Joar moette oss paa bussen. Han var paa slalom i gaar, og no laag han etter med innleveringar i fag eg ikkje veit namnet paa. Greit. Vis oss rundt ein time, sa eg. Vi sag rom-doera, hamna, badeplassen, utsikta fraa klippa, slottet, borga, bilen til prinsen, gatene og skulen. Bussen gjekk. Hugsar korleis det var aa faa foreldre paa besoek pa AAs. Greit, men!
UWC (slik som i Flekke) er eit liv i osteklokke for priviligert ungdom fraa heile verda. Laerer aa tilpasse seg. Han var klar til sluttspurten, og til aa forlate Italia. Han snakka framtid denne timen. Er det langt heim, spurde eg. Eg er ein av dei som har kortast veg heim, var svaret. Sjoelv synest eg at turen til Aas var lang i 1978. Mykje ulikt. Men ungdom!

Om hans jakob reite

Hans Jakob Reite er kulturmeldar på NRK Sogn og Fjordane. På denne bloggen ligg kulturmeldingar i tekst, radioklipp og bilete. ”På scenekanten” melder framsyningar, arrangement, bøker og kunst. Eg skriv også om aktuelle kultursaker.

Les alle innlegg av hans jakob reite →

Dette innlegget ble publisert i Ukategorisert. Bokmerk permalenken.

3 kommentarer til Son paa UWC i Trieste-bukta

Berit Snøan sier:

21. januar 2009 kl. 15:54

Jeg syns jeg ser dere for meg: full fart framover mot en severdighet eller ti – alltid først i køen og skravla går. Gøy å lese. Gleder meg til fortsettelsen. Husk: det er ingen skam å sove til ti en dag. Hils begge. Berit

Svar
Astrid K. sier:

21. januar 2009 kl. 21:43

Hei kjære dokke.
Her går livet sin glade gang med Pippi.
Ho plagar livet av oss med sin sjarm og er jammen meir kosen enn meg.
Ho ligg på magen vår straks me ligg der og mel og stikk dei forbaska klørne i magen min.

Skrik litt på morgonkvisten etter dokke – elles bra. var ute ein dag og fann ho att på trappa di – sur då me henta ho ned att, kan vite.

Slik har livet vårt vorte. Tøme sand, mate katt, kose og skjenne litt. Godt- for ute e det sabla surt i dag,men lova betre i morgon.

Travelt på jobb og kjekt slappe av og lese begge sine bloggar til kvelds. Er med dykk på reisa på eit vis og skriv flott begge.
SAKNA KAFFIPRAT PÅ HJELLE!
La våren din kome til oss på bloggen i ord og kjensler og LEV VEL begge to.

Svar
hans jakob sier:

22. januar 2009 kl. 10:35

Berit!
Sove til 10 naar ein skal kjempe mot mafioso……. Fremmad. Sit paa ein internett/cafe med rart tastatur og fyllesjuk vert. Her stinkar det Italia.

hj og karem helga paa sidesetet ….

Astrid!
Glimrande kattepass! Hjelle er langt borte no!

Til begge
Legg ut blogg nuh!

Svar